Strand en klif

Zaterdag was de 8e verjaardag van Tess, de dochter van Rob en Cathy. Dat hebben we 's morgens gevierd door naar het strand van Dee Why te rijden, een van de noordelijke wijken van Sydney. Er was een storm geweest nabij de zuidpool, die metershoge golven naar de kust stuwde. Wat een machtig gezicht!
Het wemelde van de rubberpakken in het water, het leken wel zeeleeuwen. Het schijnt dat Australië de hoogste concentratie (golf)surfers ter wereld heeft en dat geloof ik meteen. De golven zwellen aan wanneer ze van open water de baai inrollen en slaan op een gegeven moment met veel geraas om. Daarbij werden de toppen van de golven uit elkaar geblazen door de snelheid en de aflandige wind. Daardoor hing er een soort mist boven het water.
Gewapend met de nieuwe telelens en de camera op het statief kon ik mooie plaatjes schieten van de surferboys.
Zie: http://www.facebook.com/album.php?aid=37952&id=1841896267&l=b2c2348117

's middags zijn Rob, Darcy en ik nog verder naar het noorden gereden, tot aan Narradeen / Warriewood. We stopten bij een mooi uitzichtpunt vanwaar we twee delta's konden zien vliegen, boven een andere klif.
Omdat het vliegvirus erg begon te kriebelen zijn we gauw daarheen gereden. Bij aankomst heb ik een piloot gesproken die net zijn delta aan het opbouwen was. Hij was heel hartelijk en behulpzaam en vertelde dat paragliders meestal op de tussenliggende klif starten, waar we net voorbij gereden waren. We zagen zelfs een roze vlek op de startplek liggen, dus er was een piloot aanwezig.
We zeiden de deltist gedag en bedankten hem en reden snel naar de startplek.
Er werd nog niet gevlogen maar er stonden wel vier mensen bij een paar pakzakken (waar schermen inzitten) met elkaar te praten. Ik voegde me bij hen en ik werd hartelijk verwelkomd.
De wind leek niet sterk genoeg te zijn en te veel van noord te komen. Enkele piloten gaven de moed al op en vertrokken richting Long Reef, meer naar het zuiden. Ik bleef over met een piloot die al 6 maanden niet meer gevlogen had en plotseling zagen we een scherm vliegen bij het uitzichtpunt waar we het eerst stonden!
We reden er rap heen en zagen nog net hoe de piloot toplande. Ik kon bijna niet wachten, maar twijfelde nog over de windsterkte. Toch heb ik de knoop doorgehakt en besloot een poging te wagen. De startplek bood precies genoeg ruimte om tussen de struiken door te lopen met daarachter een mooie "drop-off".
Helaas bleek al snel dat er niet genoeg draagkracht was en ik vloog rechtstreeks naar het strand, om te landen. Gelukkig kon ik het scherm uit het zand houden en zou net gefieldpacked langs de weg terug omhoog lopen toen Rob kwam aanrijden om me op te halen.
De wind leek meer te draaien, maar te ver om op deze plek te kunnen vliegen, dus ik heb de boel boven maar weer ingepakt. En ik was net klaar toen we op de andere startplek twee schermen zagen vliegen! Shit, stonden we weer op de verkeerde klif...
Afijn, gauw terug en ja hoor, er waren meerdere piloten aanwezig en er vlogen er toen al drie.
Gauw weer uitgelegd en meteen gestart. Na twee fly-by's was ik nog alleen in de lucht en heb lekker een kwartier of zo van het uitzicht van bovenaf genoten. Rob stond ondertussen een paar honderd foto's te maken.
Zie : http://www.facebook.com/album.php?aid=37956&id=1841896267&l=495038ef83