weer geen weer

Hoewel het lekker zonnig is in Manilla (NSW) is het daar bijna niet uit te houden voor een Hollander.
Trouwens, ik heb eigenlijk iedereen horen zuchten en puffen, dus het ligt niet aan mij.
Het is ruim 40 graden in de schaduw, donderdag was het zelfs ruim 45 graden! En dan staat er een verzengend hete wind, zodat ook die geen verkoeling biedt. (wel verkoling)
Voor het vliegen is het ook niet prettig, je zit met zeker 30 piloten op de startplek te wachten tot de wind misschien iets gaat afnemen, en er is precies één boom te vinden om onder te schuilen. Het waait op de startplek gemiddeld 40 km/h, met een variatie van -/+ 10 km/h, respectievelijk vlak vóór en tijdens een langskomende thermiekbel.
Door de compressie van de wind op de heuvel komen zelfs de wedstrijdpiloten met hun snelle schermen nauwelijks van de startplek weg. De enkelen die starten worden verticaal gelanceerd en in de lucht aardig door elkaar geschud. Ik had al snel besloten om mijn scherm fijn ingepakt te laten en naar beneden te liften. Helaas zijn mensen gefascineerd door (mogelijke) ongelukken, dus niemand maakte aanstalten om naar de camping terug te rijden.
Eén Tsjechische wedstrijdpiloot was zaterdag de held van de dag, door als eerste een dappere poging te doen. Ik heb zijn start gefilmd. Daarna wist ik het zeker, ik wil weg hier!
Hij vocht zich een weg naar boven, tussen de "sinkholes" door, en ging met een hoogte van 1000 m boven de start met wind mee het vlakland in. 5 km verder stond hij aan de grond...
Ik was in deze omstandigheden totaal "out of my league", en verlangde naar het relaxte soaren aan de kust.
Kortom, ik ben zaterdagmiddag vertrokken uit Manilla en ben in één ruk naar Sydney gereden.
Hier wil ik mijn laatste week in Australië ontspannen doorbrengen en een paar mensen bezoeken die ik in Manilla heb leren kennen. De meeste daarvan wonen in de Blue Mountains en vliegen daar in Blackheath. Ik ben van harte uitgenodigd om langs te komen en te logeren, als ik dat wil. Ook is er iemand die in de top meevloog van de XC-groep, die als instructeur en tandempiloot werkt in Stanwell Tops, even ten zuiden van Sydney. Ik heb daar al eens gevlogen in september, en ik vond het een mooie plek. Dus.
Genoeg opties om ook deze week weer te vullen.
In de tussentijd moet ik de Tender Loving Car(e) schoonmaken en een onderhoudsbeurt laten geven, zodat ze verkocht kan worden, snif. Het liefst zou ik haar zo in mijn handbagage proppen om mee te nemen naar huis. Wat een ontzettend trouwe auto.
Samen hebben we ruim 21 duizend km afgelegd, veelal door het ruige deel van Australië.

paar foto's van de weg naar Manilla:
http://www.facebook.com/album.php?aid=48386&id=1841896267&l=e80a2fffbe

filmpje, gemaakt met iPhone:
http://www.youtube.com/watch?v=LEHhETB7v5U&feature=feedu