Whitsunday's

zeg maar gerust: wetsunday's.
ja, ook hier in "het paradijs" kan het behoorlijk regenen en stormen, zoals wij afgelopen nacht hebben mogen ervaren. We hadden een mooi plekje aan het strand van een afgelegen baai gevonden, waar je alleen per boot of per 4WD kunt komen.
Ok, officieel mag je daar niet kamperen, maar dat mag nergens in een National Park. En ik kan heel goed de domme (duitse) toerist spelen , die zogenaamd geen engels kan lezen. Gelukkig heb ik nog nooit een probleem gehad, wat dat betreft.
In Cairns heb ik een extra shelter gekocht, dat bevestigd kan worden aan het dak aan de achterkant van de auto en vormt door twee boogstokken een mooi afdak voor de keuken. Het ding is bedoeld als schaduwplek maar blijkt ook heel verdienstelijk de regen te trotseren, zelfs de windvlagen afgelopen nacht konden hem niet deren!
Ik zeg: een aanrader voor iedereen met een 4WD-auto. (foto volgt nog)
Helaas was het tentje waarin Andi lag niet zo erg opgewassen tegen die wind en moest hij van binnenuit met zijn handen en voeten de boogjes van zijn tent ondersteunen. Na een uurtje vechten gaf hij het op en klopte op mijn raam (ik lag lekker languit in de auto) of ik hem wilde helpen om de tent onder de shelter te plaatsen.
Dat ging snel genoeg, maar toch ging ik zeiknat weer de auto in, na een badhanddoek op het bed te hebben gelegd. De rest van de nacht verliep goed, hoewel de storm veel lawaai en regen op ons liet neerkomen.


De regen is helaas ook de reden dat er maar weinig foto's gemaakt (kunnen) worden. Waarschijnlijk gaan we al snel weer verder naar het zuiden, de weervoorspellingen zijn daar iets vriendelijker. Wel heb ik tijd gehad om het filmpje van de ontmoeting met de cassowary online te zetten, de link staat in het vorige verslag.

Een trip naar de eilanden zit er niet in, ten eerste omdat het k*tweer is, maar ten tweede omdat het schoolvakantie is en het wemelt van de scholieren (AARGGHHH !!!) die alles vol boeken.