... en de zeven dwergen
Door: Marc
Blijf op de hoogte en volg Marc
18 December 2010 | Australië, Byron Bay
Na het afscheid van Andi, in Noosa Heads, kwam ik de groep van 7 reizigers (van 21 t/m 27 jaar) weer tegen die we even daarvoor op Fraser hadden ontmoet. Ze waren op weg naar Brisbane, door de regen, en we kwamen bjj elkaar in een sportpark waar we hebben gekampeerd. Een van de jongens was ziek en is naar een hostel gebracht. De dag erna moesten de andere jongens hem weer ophalen terwijl de meiden graag het centrum van Brisbane wilden bezoeken. Omdat de zon inmiddels was gaan schijnen ben ik met hen mee gegaan. Toen we een parkeerplek hadden gevonden, 2 uur voor $8,-, zijn we tussen de wolkenkrabbers gaan slenteren. Ik had hier na een uurtje wel genoeg van, vooral omdat het overal smoordruk was, zo kort voor de kerstdagen.
Voor kust van Brisbane liggen enkele grote eilanden, die de kustlijn bescherming tegen de golven van de oceaan. Geen plek om te surfen dus. We besloten om een eindje verder te rijden naar Surfers Paradise. Een naam die klinkt als ene klok! Helaas is dit een kustplaats waar de torenhoge hotels de hele kust besmeuren, waardoor er een erg vreemde sfeer hangt. Niet echt relaxed.
Ook zijn er nauwelijks campings te vinden, of ze zijn vol. We kwamen uit op een soort parkje langs een vijver, met aan de overkant een woon-/winkelcomplex. Leuk voor de lichtjes 's avonds. Minder leuk was, dat er een security-dienst rondrijdt, die ons om half 3 's nachts kwam vertellen dat we daar niet mochten kamperen. Omdat de man toch wel enig medelijden leek te hebben, liet hij ons een hele eind verderop, in een afgesloten deel van het park, de rest van de nacht bivakkeren. Hij kwam om kwart voor zes langs om ons wakker te maken, want dan konden we voor de dagdienst begon weg zijn. Aardig.
Na een korte dag op het strand, die overging in langdurige regen, zijn we naar Byron Bay gereden.
Dit lijkt er meer op!
Het is droog, en het is gezellig klein. En veel relaxte mensen. Omdat de kleinste van de jongens nog steeds ziek is, is hij weer in een hostel gaan liggen (in een bed) terwijl de rest naar het strand ging.
Er werd flink geoefend in de schone kunst van het golfsurfen, met wisselend succes. De anderen hielden zich bezig met frisbeeën of zonnen. Vanwege de strenge controle van de politie op wildkampeerders zijn we op een parkeerplaats langs de snelweg gaan slapen, tussen vele andere campervans. De volgende dag was ik jarig.
Hoewel ik de avond ervoor nog meermaals een mededeling had gedaan, was niemand in staat zich dit heugelijke feit te herinneren.
Gelukkig was dit slechts schijn, want op het strand aangekomen, begon de hele groep voor me te zingen! Verder was het uitstekend weer en ik heb me prima vermaakt. Aan het eind van de ochtend ben ik met Jeremy naar de vuurtoren gegaan en heb daar vele foto's vanaf de klif gemaakt. Onder de klif zwommen namelijk een paar families dolfijnen rond, evenals enkele schildpadden, stingray-roggen, manta-roggen en een haai. Prachtig om te zien! Kadootje.
Aan het eind van de stranddag kwam ik achter het strand een meisje met een gitaar tegen. Ik vroeg haar ze Happy Birthday voor me wilde zingen, vanwege het feit dat ik jarig was. Helaas wist ze de akkoorden niet, maar begon spontaan een verjaardagslied in het Hebreeuws te zingen. Althans, dat zei ze.
Volledig verrast door haar zangstem vroeg ik haar wat voor muziek ze normaal speelt. Ze antwoordde: "mijn eigen".
Ze had net een vijftal nummers in een studio opgenomen en op CD uitgebracht, en ze begon ze voor me te spelen, zittend op een picknicktafel.
Een van de nummers heet:"Wings" en ik vroeg haar of ik die mocht gebruiken in het filmpje dat ik maakte van het vliegen boven Rainbow Beach. Ze zei dat ze dat een eer vond en gaf me de nummers op mp3. Ze wenste me een fijne dag verder en ging haar weg. Heel aardig!
We vonden een mooi plekje om te slapen, op een heuvel achter Byron Bay, met uitzicht over het dorp en de baai. Een paar Hollandsche reizigers waren ook net aangekomen en deelden een kampvuurtje met ons. 's Avonds nog even naar het strand terug geweest, maar om 01:00 uur hielden we het voor gezien.
De volgende dag ben ik vertrokken, alleen. Ik was het zat om steeds een eeuwigheid te wachten totdat men een overeenstemming had bereikt in de groep. De meningen liepen nogal uiteen en da's niet bevorderlijk voor een reizende groep. Later hoorde ik dat ook de jongens zich hadden afgezonderd van de meiden...
Inmiddels ben ik aangekomen in Crescent Head, bij een stel vrienden van Rob & Cathy (ja, alweer!).
Nog een paar dagen en dan zal ik in Sydney arriveren, waar ik tot na de kerstdagen zal blijven. Dan reis ik verder naar Melbourne om een dag of 10 Tasmanië "te doen". Vanaf de 24e januari is er in Manilla (NSW) een XC-evenement waar ik aan ga deelnemen (gratis!). Elke dag briefing door Godfrey Wenness en veel leren van elkaar. Heb er vreselijk veel zin in! Aansluitend is het dan al bijna tijd om terug te vliegen naar Schiphol. Ook daar heb ik stiekem al zin in, al zal ik voorlopig wel erg bruin afsteken... ;-)
http://www.facebook.com/album.php?aid=44110&id=1841896267&l=848ead639b
http://vimeo.com/17944225
Voor kust van Brisbane liggen enkele grote eilanden, die de kustlijn bescherming tegen de golven van de oceaan. Geen plek om te surfen dus. We besloten om een eindje verder te rijden naar Surfers Paradise. Een naam die klinkt als ene klok! Helaas is dit een kustplaats waar de torenhoge hotels de hele kust besmeuren, waardoor er een erg vreemde sfeer hangt. Niet echt relaxed.
Ook zijn er nauwelijks campings te vinden, of ze zijn vol. We kwamen uit op een soort parkje langs een vijver, met aan de overkant een woon-/winkelcomplex. Leuk voor de lichtjes 's avonds. Minder leuk was, dat er een security-dienst rondrijdt, die ons om half 3 's nachts kwam vertellen dat we daar niet mochten kamperen. Omdat de man toch wel enig medelijden leek te hebben, liet hij ons een hele eind verderop, in een afgesloten deel van het park, de rest van de nacht bivakkeren. Hij kwam om kwart voor zes langs om ons wakker te maken, want dan konden we voor de dagdienst begon weg zijn. Aardig.
Na een korte dag op het strand, die overging in langdurige regen, zijn we naar Byron Bay gereden.
Dit lijkt er meer op!
Het is droog, en het is gezellig klein. En veel relaxte mensen. Omdat de kleinste van de jongens nog steeds ziek is, is hij weer in een hostel gaan liggen (in een bed) terwijl de rest naar het strand ging.
Er werd flink geoefend in de schone kunst van het golfsurfen, met wisselend succes. De anderen hielden zich bezig met frisbeeën of zonnen. Vanwege de strenge controle van de politie op wildkampeerders zijn we op een parkeerplaats langs de snelweg gaan slapen, tussen vele andere campervans. De volgende dag was ik jarig.
Hoewel ik de avond ervoor nog meermaals een mededeling had gedaan, was niemand in staat zich dit heugelijke feit te herinneren.
Gelukkig was dit slechts schijn, want op het strand aangekomen, begon de hele groep voor me te zingen! Verder was het uitstekend weer en ik heb me prima vermaakt. Aan het eind van de ochtend ben ik met Jeremy naar de vuurtoren gegaan en heb daar vele foto's vanaf de klif gemaakt. Onder de klif zwommen namelijk een paar families dolfijnen rond, evenals enkele schildpadden, stingray-roggen, manta-roggen en een haai. Prachtig om te zien! Kadootje.
Aan het eind van de stranddag kwam ik achter het strand een meisje met een gitaar tegen. Ik vroeg haar ze Happy Birthday voor me wilde zingen, vanwege het feit dat ik jarig was. Helaas wist ze de akkoorden niet, maar begon spontaan een verjaardagslied in het Hebreeuws te zingen. Althans, dat zei ze.
Volledig verrast door haar zangstem vroeg ik haar wat voor muziek ze normaal speelt. Ze antwoordde: "mijn eigen".
Ze had net een vijftal nummers in een studio opgenomen en op CD uitgebracht, en ze begon ze voor me te spelen, zittend op een picknicktafel.
Een van de nummers heet:"Wings" en ik vroeg haar of ik die mocht gebruiken in het filmpje dat ik maakte van het vliegen boven Rainbow Beach. Ze zei dat ze dat een eer vond en gaf me de nummers op mp3. Ze wenste me een fijne dag verder en ging haar weg. Heel aardig!
We vonden een mooi plekje om te slapen, op een heuvel achter Byron Bay, met uitzicht over het dorp en de baai. Een paar Hollandsche reizigers waren ook net aangekomen en deelden een kampvuurtje met ons. 's Avonds nog even naar het strand terug geweest, maar om 01:00 uur hielden we het voor gezien.
De volgende dag ben ik vertrokken, alleen. Ik was het zat om steeds een eeuwigheid te wachten totdat men een overeenstemming had bereikt in de groep. De meningen liepen nogal uiteen en da's niet bevorderlijk voor een reizende groep. Later hoorde ik dat ook de jongens zich hadden afgezonderd van de meiden...
Inmiddels ben ik aangekomen in Crescent Head, bij een stel vrienden van Rob & Cathy (ja, alweer!).
Nog een paar dagen en dan zal ik in Sydney arriveren, waar ik tot na de kerstdagen zal blijven. Dan reis ik verder naar Melbourne om een dag of 10 Tasmanië "te doen". Vanaf de 24e januari is er in Manilla (NSW) een XC-evenement waar ik aan ga deelnemen (gratis!). Elke dag briefing door Godfrey Wenness en veel leren van elkaar. Heb er vreselijk veel zin in! Aansluitend is het dan al bijna tijd om terug te vliegen naar Schiphol. Ook daar heb ik stiekem al zin in, al zal ik voorlopig wel erg bruin afsteken... ;-)
http://www.facebook.com/album.php?aid=44110&id=1841896267&l=848ead639b
http://vimeo.com/17944225
-
18 December 2010 - 10:33
Nienkster:
....ik denk dat de zonnebank overuren gaat draaien komende weken..... :-) Wel heel gaaf straks afsluiting in Manilla!
Hele dikke kus - mij- -
18 December 2010 - 13:27
Den Vlaom:
Ha die Marc,
Wat een lelijk saai filmpje zeg! Hier hebben we lekker sneeuw en is het koud, haha, mis je maar mooi weer !
Zouden ze zulke duinen ook in Tjalleberd weg kunnen leggen?
Geniet er goed van man !
Veel plezier verder !!
Groet Jan -
18 December 2010 - 13:44
José Kooiman:
Wauw wat geweldig om die dolfijnen en roggen te zien!! Genieten!!! -
18 December 2010 - 14:21
Frouktje:
Hoi Mark
Nog proficiat met je verjaardag. Wat geweldig om een poosje zo te kunnen leven.
Eigenlijk moest een ieder zo'n trip maken. Fantastisch! Ik geniet van je prachtige opnames en verhalen. Groetjes. -
19 December 2010 - 02:09
Gerard Ellen:
Hey levensgenieter!
Wat een geweldig idee, even je leven door de midden delen!
Afstand nemen van 'het gewone leven', denktijd.. plus genieten!
Je zit here een dik uur vandaan bij ons, welcome op Mt Tamborine - als je daar voor voelt.
Vrienden van Dirk Jan zijn altijd welkome here.
Cheers mate,
Gerard Ellen -
20 December 2010 - 05:01
Tjitske:
Hi Marc,
Wauw wat zit je op een mooi plekje aarde. Normaal scan ik de foto's en bekijk alleen die foto's die mij het meest aanspreken. (ook al heel veel), maar nu heb ik ze allemaal gezien - zo mooi.
En dan dat soaren.... Aaaaaach.
Nog gefeliciteerd,
Tjitske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
